... De topgevels, steeds centraal in het vlak,  zijn gefotografeerd tegen een keiharde, compromisloos blauwe lucht, niet het geruststellende blauw van een zomerdag aan het strand, maar eerder een soort bijna tweedimensionale, confronterende muur van blauw waaraan geen ontsnappen mogelijk is. Opnieuw is sprake van fragmenten die uit hun context zijn gelicht, de context van de lange Laan van Meerdervoort, beurtelings saai en architectonisch en historisch interessant. Maar hier argumenteren ze voor zichzelf en weg uit hun dagelijkse pittoreske omgeving bieden ze iets onrustbarends; stuk voor stuk worden ze even ongenaakbaar als hun hardblauwe achtergrond waartegen ze enerzijds afsteken maar die ze anderzijds ook weerspiegelen in een serie die bijna exotische beelden oplevert met als gemeenschappelijk teken één of twee omhoog rijzende pinakels die zich in het blauw lijken te boren. De uitstraling van het Haagse herenhuis lijkt te zijn verruild voor die van een anoniem, ongenaakbaar fort, waaruit iedere vertrouwdheid is geweken terwijl die in de titel en de eerste blik juist wel werd gesuggereerd. Het resultaat is een merkwaardig soort vervreemding waarbij men zich niet meer thuis kan voelen in de eigen omgeving. ...